30 oktober 2012

​​

Het plan was om deze week de hoogste vulkaan van Ecuador te gaan beklimmen: Chimborazo. Het liep iets anders dan gepland. De vulkaan is besneeuwd, dus ik had me al voorbereid op de enorme kou. We zouden een gedeelte omhoog rijden met een busje en vanaf een Basecamp dan 3 uur gaan wandelen. Het bleek zo hard te sneeuwen dat we niet eens tot aan het Basecamp konden rijden. We konden vanaf die plek wel gaan lopen maar dan zou de wandeltocht minstens 5 uur duren. Ik was stiekem heel blij dat het niet doorging. Zelfs vanuit het busje naar de toilet lopen was al afzien met die sneeuw en ijskoude wind. Gelukkig was er nog een alternatief: we hebben een andere wandeltocht gemaakt in de bergen een paar kilometer verderop, gelukkig zonder sneeuw!



Het volgende op de planning was een treinrit naar de beroemde Nariz Del Diablo (Duivelsneus). De berg heeft deze naam gekregen doordat er veel mensen overleden zijn aan ziektes en ongelukken tijdens het bouwen van het treinspoor. Die berg zou een van de highlights van Ecuador zijn, dus onze verwachtingen waren hooggespannen. Het treinritje was wel leuk, zo kronkelend door de bergen. Jammer dat de airco op standje diepvries stond waardoor we het allemaal enorm koud hadden. Vroeger mocht je als treinreiziger boven op 't dak zitten. Helaas is dat sinds een paar jaar niet meer mogelijk door een ongeluk in 2007: twee reizigers zijn gaan staan en waren iets te laat met bukken voor een elektrakabel en zijn overleden. Sindsdien zit iedereen dus gewoon binnen. Die Duivelsneus bleek niet zo bijzonder te zijn. We hebben het allemaal geprobeerd, maar niemand kon de vorm van een neus ontdekken....Dit hoeft dus niet op de "nog een keer"-lijst voor komend jaar. 



Verder zijn we ook weer naar een pre-Inca-ruïne geweest: Ingapirca. Het klonk een beetje als Inkiepinkie, wat onze reisleider erg grappig vond. Dat betekende in het Spaans namelijk iets heel anders ;) Aangezien we al bij de Machu Picchu geweest waren, zag dit er niet zo indrukwekkend uit. Maar die verhalen hoe de mensen hier vroeger leefden waren wel weer bijzonder.

​

Vervolgens doorgereden naar Cuenca, weer een grote stad. Ik moet nog steeds erg wennen aan de drukte en herrie op straat. Alles sjeest hier kriskras de weg over, auto's hebben geen roetfilters of andere milieu-bewuste-toestanden. Afval gooit men gewoon langs de kant van de weg (behalve in de steden dan). Dus waarom wij zo bezig is met het behoud van de aarde terwijl men aan de andere kant van de wereld er niks aan doet... lijkt me een beetje nutteloos magoed. In plaats van een richtingaanwijzer te gebruiken toetert iedereen hier non-stop. En een kwart (!!!) van de auto's rijdt hier zonder nummerplaat. Wanneer je een nieuwe auto koopt dan duurt het een maand of 4 voordat je deze ontvangt. Vreemd idee, vooral als je in een taxi stapt moet je een beetje vertrouwen hebben dat 't een goeie is!

​

In Cuenca een bezoekje gebracht aan een museum over de Panamahoed, die dus niet uit Panama komt maar uit Ecuador. Verder nog geluncht in Parque Calderon met uitzicht op een prachtig gebouw wat op de Notre Dame lijkt. Wat geshopt voor souvenirs en de volgende dag naar Cajas National Parque gereden. Weer een supermooie wandeling gemaakt van 3 uurtjes in de bergen en de laatste foto's gemaakt van wat lama's. Toen op weg naar Guayaquil: met 2.5 miljoen inwoners de grootste stad van Ecuador. Niet mijn favo bestemming, maar de vlucht naar huis vertrok daar dus ik moest wel. Het was tropisch warm en nog duizend keer drukker op straat dan Cuenca. Er passen blijkbaar 7 auto's naast elkaar op een 4-baans weg. Waarom binnen de lijntjes blijven als het ook anders kan? Het vliegveld ligt echt middenin de stad waardoor er om de paar minuten een vliegtuig laag over je heen vliegt. Het is geen toeristenstad dus je bent hier in 2 dagen ook wel klaar. Het enige wat je als toerist gezien moet hebben is het Rotunda Monument aan de boulevard en de Cementerio General. Een enorme begraafplaats van wel 20 voetbalvelden groot die ook wel La Ciudad Blanca - de Witte stad genoemd wordt door al die witte marmeren graven. Op de laatste dag hebben we nog de dierentuin bezocht en een echte luiaard-baby van dichtbij gezien. En toen was deze vakantie alweer om! Ben ontzettend benieuwd wat ik ga doen en zien over een paar maanden. Ook al heb ik nu Peru en Ecuador al bezocht, er is nog veel meer moois te zien en te beleven. Vamos a ver.....