29 juli 2013

​​​

Na Lima was ik dus enorm toe aan een portie zon dus hup, de bus naar het strand, naar Huanchaco. Het dorp is beroemd om de rieten vissersbootjes die alleen daar voorkomen: caballitos de totora. Ik heb daar ook een dagje een aantal Inka-ruines bezocht. Het was echt heerlijk om na 4 maanden weer 'n korte broek en slippers aan te trekken. Daarna ben ik naar Huaraz gegaan om weer in de bergen te gaan wandelen. Ik heb minstens 4 maanden op grote hoogte gezeten (Bolivia en Peru) en had niet verwacht dat ik van hoogteziekte zou krijgen. Huaraz ligt op 3100 m hoogte en ik wilde naar Laguna 69 lopen, wat op 4400 m hoogte ligt. Was even vergeten dat ik ook net 2 weken langs de kust van Peru gereisd had, en dus niet meer gewend aan die altitude.

 

In Huaraz heb ik meteen de tour geregeld voor Laguna 69, de volgende dag. Die nacht niet geslapen vanwege enorme hoofdpijn, maar toch met goeie moed begonnen met wandelen, zo'n 3 uur bergop. Daarna hadden we een kleine pauze op een vlak gedeelte voor we begonnen aan de laatste klim van een half uurtje. Mijn hoofd knalde bijna uit elkaar en jawel.. ineens moest ik overgeven. De gids zei dat ik meteen terug moest, naar een lager deel. Maar eigenwijs dat ik ben, laat ik even wachten, wat uitrusten, wat kotsen als nodig. Het gaat zo wel weer. Nee, de gids bleef erbij, ik moest naar beneden. Hij herinnerde me er even aan dat je aan hoogteziekte kan overlijden en omdat ik moest overgeven zat het niet goed. Ik baalde enorm, potdorie 3 uur bergop gewandeld en dan nog het beroemde meer niet gezien. Klik hier om te zien wat ik heb gemist...

 

Daarna ben ik weer naar de kust gegaan, naar surfdorp Mancora. Het was een beetje een vervelende rit om daar te komen: 8 uur de bus van Huaraz naar Trujillo, daar 9 uur op het station gewacht. Daarna nog eens 7 uur de bus naar Ciclayo, en daar nog 3 uurtjes in een minibusje naar Mancora. Hier heb ik een ochtend gesnorkeld met zeeschildpadden, was echt geweldig. Deze komen maar op 2 plekken in Peru voor. En ze waren enorm, sommige waren wel 70-80 cm doorsnede. Ze zwemmen heel rustig om je heen en kijken je een beetje sloom aan. Als je de film Finding Nemo gezien hebt, dan snap je wel wat ik bedoel. Daarna ben ik de grens overgestoken naar Ecuador. Allereerst naar Vilcabamba. En daar kreeg ik problemen met pinnen. Ik heb in 1 ochtend 6 banken geprobeerd maar mijn 2 bankpassen en creditcard werkten niet. De volgende dag nog 2 andere banken geprobeerd maar helaas. Gelukkig had ik nog wat dollars op zak en hulp van mede-reizigers, maar buiten mijn slaapplek en eten kon ik niet veel doen. Dus in Vilcabamba een wandeltochtje in de vallei gemaakt en een hele dag in een hangmat mijn boek gelezen. Allemaal gratis natuurlijk!

 

Na 5 dagen is het toch gelukt om geld uit de muur te krijgen en ben toen verder gereisd naar Montanita. Ook een surfdorp wat erg veel op Mancora lijkt. Helaas regende het daar elke dag dus op op het strand in de zon bakken was geen optie. Ik ben een dag naar Puerto Lopez geweest om een boottocht te maken naar Isla de la Plata. Dit eiland wordt ook wel de “Glapagos for the poor” genoemd omdat je daar dezelfde dieren ziet als op de Galapagos Eilanden maar een stuk goedkoper. Ik had graag een tripje naar de Galapagos geboekt, maar het kost helaas zo'n 1000 euro voor 1 week. En aangezien dat mijn budget voor 1 maand is, helaas pindakaas. Volgens een oud piratenverhaal ligt er een boel goud nog steeds verstopt op het eiland, wachtend om gevonden te worden. We vertrokken zonder haak en papagaai, maar waren ervan overtuigt om de schat te gaan vinden!

 

Op weg daar naartoe hebben we een aantal Butlrugwalvissen gezien. Deze enorme walvissen kunnen 15 meter lang worden en wegen 25 tot 30 ton. En zelfs met dat gewicht kunnen ze volledig uit het water springen, echt super om te zien. Op het eiland zelf hebben we 3 soorten Jan van Gentenvogels gezien, die allemaal de Engelse naam Booby hebben. Afgeleid van het Spaanse Bobo wat domkop betekent. De Spanjaarden vonden het ontzettend domme vogels omdat ze niet wegvliegen als er mensen op afkomen. De blue Footed Booby heeft knalblauwe poten, het ziet er vreemd en onnatuurlijk uit. Verder hebben we fregatvogels gespot. De mannetjes blazen hun roze borst op als een ballon als ze een nieuwe chick zoeken. Helaas hebben geen goud gevonden, maar toch weer geweldige dagen gehad!